POSĄG ZEUSA OLIMPIJSKIEGO

Czas powstania: Zbudowany ok. 456 roku p.n.e..

Lokalizacja: W antycznej Olimpii, na terenie świątyni Zeusa, w Grecji. Aby uczcić patrona igrzysk - Zeusa postanowiono wznieść na jego cześć i chwałę świątynię oraz posąg. Posąg Zeusa wykonany przez Fidiasza, przy współpracy Panajnosa i Kolotesa.

Opis: Około 470 roku p.n.e. wydano w Grecji odezwę do bogatych i biednych, aby składali datki na świątynię Zeusa w Olimpii. Miała ona być największa i najwspanialsza w całej Grecji. Napływały pieniądze, dzieła sztuki, klejnoty i wszystko, co mogło służyć budowie domu Zeusa. W 456 roku p.n.e. ukończona świątynia została poświęcona. Wznosiła się na sztucznie usypanym metrowym wzgórzu. Fundament, zachowany w niemal nienaruszonym stanie, mierzy 64 m na 27 m. Na nim stały 34 kolumny o wysokości 10,53 m każda. Wykonane były z wapienia muszlowego i utrzymywały ciężki dach zbudowany z marmurowych płyt. Centralnym punktem świątyni była cella, miejsce obrzędów religijnych ze statuą Zeusa, którą stworzył Fidiasz. Posąg Zeusa jest trzecim z siedmiu cudów świata i jedynym, który nie stał pod gołym niebem, lecz można było go podziwiać w zadaszonym pomieszczeniu. Fidiasz był Ateńczykiem i uchodzi za największego rzeźbiarza antycznego. Kiedy otrzymał zlecenie wykonania posągu Zeusa olimpijskiego, kazał zbudować atelier w odległości 80 m od świątyni. Jego wnętrze i wymiary odpowiadały dokładnie wymiarom celli w świątyni. W swoim atelier Fidiasz wzniósł najpierw rusztowanie z żelaza, drewna i gipsu, odpowiadające mniej więcej postaci Zeusa, którą chciał wykonać. Później nie przyodziane części ciała, tzn. twarz, ramiona, dłonie i stopy, zostały pokryte wymodelowaną warstwą kości słoniowej. W Grecji opowiadano nawet, że Zeus tylko po to stworzył słonie, aby mogły one dostarczyć swych kłów, potrzebnych do powleczenia posągu. Włosy Zeusa, jego szata i sandały wykonane były ze złota. W oparciu o obliczenia, można przypuszczać, że złoto zużyte na Zeusa Olimpijskiego mogło ważyć ok. 200 kg. Oczy boga składały się prawdopodobnie z dużych jak pięść kamieni szlachetnych. Posąg był wykonany za pomocą tzw. techniki chryzelefantyny: zbudowany z drewnianych desek przymocowanych do wielkiego drewnianego rusztowania, pokryty kością słoniową (tors boga) i złotem (jego szata), wyobrażał siedzącego na tronie Zeusa w płaszczu i wieńcu oliwnym, ze statuetką Nike na prawej dłoni i berłem w lewej - symbol jedności cywilizacji greckiej. Podstawa posągu 6,5 m na 1 m, wysokość ok. 13 m. Posąg znajdował się w Olimpii do 426 r. n.e., kiedy spłonął podczas pożaru świątyni. Inna wersja mówi, że został nieco wcześniej zabrany do Konstantynopola, do pałacu cesarskiego, gdzie spłonął w 475 roku n. e.